• yönetmenliğini kelly reichardt ın yaptığı will oldham ın oyunculuğunu izleme imkanı bulacağımız film.müziklerini yo la tengo yaptığından daha da bir merak uyandırıyor.
  • bu sene istanbul film festivali'nde gösterime girecek film.

    film süresi boyunca geyiklerini dinleyeceğiniz elemanın tek lafı kalacaktır belki aklınızda:

    --- spoiler ---
    "sorrow is nothing but worn out joy"
    "eskimiş neşeden başka bir şey değildir hüzün"
    --- spoiler ---

    şot bardağı, uyardı sağ olsun. worn out, keyif verici maddelerin kafasının geçtiği durumlar için de kullanılıyormuş. shot bardağı'nın yaptığı çeviri de anlamlı olabilir: "kafası geçmiş bir neşeden başka bir şey değildir hüzün"
  • (bkz: old boy)
  • türkçeye, "geçmiş zaman olur ki" şeklinde çevrilmiştir.

    http://www.iksv.org/…asp?content=film&sid=11&fid=95
  • içinde tek bir cümle olan, lüzumsuz, zaman ve film israfı film.
  • filmden çok belgesele benzeyen ama onun bile hakkını veremeyen ve içinde sadece bir (evet 1) cümle barındıran, ne idüğü belirsiz film. ışıklar yanınca bile hala bir anlam verememiş oluyorsunuz izlediklerinize. yazık.
  • müzikleri ve mekan kullanımı pek güzel, tek günlük huzuru barındıran pek beğendiğim film. will oldham'ın karakterindeki umutsuzluk ve yalnızlık oldukça sert işlenmiştir kanımca.
  • bu belgeselvari kısa, önemsiz ama şirin filmde, önceden de bahsi geçen "sorrow is nothing but worn-out joy"dan başka güzel bir laf daha vardır, filmin başlarında duyulan:
    "some people say we need a third party. i wish we had a second one."
    amerika'daki cumhuriyetçiler/demokratlar mevzusu hakkında yapılmış en zekice gözlemlerden biridir bence.
  • iki eski dost daketa yakınlarındaki bir kaplıcada kamp kurmaya karar veriyor. geçmişe özlemleri, değişen yaşamları (aslında birçok açıdan değişmeyen) ve yalnızlıkları, doğa sesleri içinde anlam bulmaya çalışıyor.. mark'ın evlendikten sonra normalleşme sürecine giren hayatı, kurt'ün gençliğinden beri herhangi bir değişim geçirmemiş fakat daha da yalnızlaşmış hayatı ile çatışıyor. evliliği ve doğacak çocuğu ile birlikte birçok şeyin üstünü örtmeyi tercih etmiş mark'ın, bu içsel yolculuk boyunca taşıdığı gerginlik, kurt'ün kaplıca seansı ile birlikte sona eriyor fakat mesafeler bir türlü kısalmıyor, özgürlük yakınlaşmıyor..

    2008 yılında çektiği wendy and lucy ile daha fazla tanınan kelly reichardt, bu minimalist filmle amerikan bağımsız sineması'na katkıda bulunmaya devam ediyor. fotoğrafçılıktan gelme bir yönetmen olduğundan her kareye özenle yaklaşıyor ve hüzün dolu bir huzur atmosferi yaratmayı başarıyor.

    yürütücü yapımcılığını todd haynes'in (safe, velvet goldmine, i'm not there.), müziklerini yo la tengo'nun üstlendiği old joy, çeşitli festivallerden ödülle dönmüş, doğayı baskın şekilde kullanan içsel bir yol filmi... gerry, farval falkenberg ve humpday'i sevmiş olan bünyelere tavsiyedir.

    *amerikalı film eleştirmeni james lewis hoberman: "old joy, grunge kuşağının easy rider'ıdır."
hesabın var mı? giriş yap